Reisverslag Hr. Ms. Amsterdam

Reisverslag Rode Zee tot Jebel Ali

Op 11 december 2005 voeren we samen met Hr. Ms. Zeven Provinciën Djibouti binnen. Djibouti is een klein land in de hoorn van Afrika met als hoofdstad eveneens Djibouti. Het is een van de heetste landen ter wereld; de gemiddelde jaartemperatuur bedraagt zo’n 30°C.

Gelukkig waren wij er in december: “de koude tijd”. Djibouti is tevens één van de armste landen ter wereld. En dat was te merken; een haven die niet echt het predikaat “schoon” verdiende, veel arme mensen en de spullen die wij weggooiden werden aan een uitvoerige inspectie onderworpen of het toch niet bruikbaar was. Voor vele bemanningsleden was dit een eerste kennismaking met een arm Afrikaans land en voor velen ook schokkend om te zien. In het centrum van Djibouti waren er echter nog wel wat leuke restaurantjes en terrasjes waar men zich kon vermaken. Grotere belangstelling was er voor de “PX” (Personel Exchange)op de Amerikaanse basis. Een PX is een winkel voor militairen in het buitenland. De meeste landen kennen een dergelijk systeem, Nederland daarentegen niet. In een PX zijn allerlei zaken tegen gereduceerde of belastingvrije prijzen te kopen. Denkt u daarbij aan elektronica, drank, parfums, snoep, DVD’s etc.

Op de basis was ‘Burger King’ veruit de grootste publiektrekker. Niets zo goed als een vertrouwde hamburger!

Op 12 december 2005 werd het Commando van CTF 150 door de Fransen aan de Nederlanders overgedragen. Met gepast ceremonieel en een beperkte afvaardiging van ons schip vond dit plaats. Op 13 december 2005 verlieten wij de haven om met onze missie van start te gaan. In het allereerste deel van onze operatie hebben we ons vooral in het Noordelijke deel van de Indische Oceaan begeven. Er zijn veel schepen ondervraagd en er is een enkele ‘boarding’ uitgevoerd. Het weer was aangenaam en de zee rustig, dus tijd voor het zwembad! Met wat oude pallets en veel creativiteit was er binnen de kortste keren een zwembad gemaakt van ongeveer 5m bij 5m. Heerlijk om tijdens de middagrust even af te koelen in het zeewater. Waarschijnlijk zijn wij een van de weinige marineschepen met een permanent zwembad aan boord! Op zondag 18 december 2005 was het tijd voor: “sla je maat van de paal”. Hierbij wordt een paal over het zwembad gelegd. Daarop nemen 2 deelnemers plaats, die elkaar proberen van de paal af te slaan met een kussen. Ter verhoging van de feestvreugde werd de paal ingesmeerd met groene zeep. Ongeveer 30 mannen en vrouwen durfden het tegen elkaar op te nemen. In een verhitte strijd werd strijd gevoerd en de uiteindelijke winnaar was Dirk van Eldik.

In Nederland waren inmiddels de donkere dagen voor kerst aangebroken en begon het schip langzamerhand ook enigszins in kerstsfeer te geraken. Tussen de verblijven en bureautjes woedde een flinke strijd wie de meeste lampjes wist op te hangen, maar de longroom en bureau bevoorrading waren toch de duidelijke winnaars. Steeds meer kerstliedjes werden gedraaid, ons scheepsorkest was druk aan het oefenen. Maar omdat iedereen ver van huis en in de warmte verbleef, duurde het een tijdje voordat men van een echte kerstsfeer kon spreken.Iedereen wil kerst toch eigenlijk graag bij zijn familie of vrienden doorbrengen. Op 24 december 2005 brachten Admiraal Kelder (de commandant zeestrijdkrachten) en de dominee Jur Majoor een bezoek aan ons schip. Ze werden ingevlogen met een helikopter. Voor de Admiraal even tijd om bij te praten met de bemanning. Ondertussen was er een kerstdienst voor iedereen die daar behoefte aan had. Onze scheepsband deed zijn uiterste best en in een vol cafetaria probeerde iedereen zo goed mogelijk mee te zingen. Ook had de kerstman ons schip niet vergeten; velen ontvingen een pakketje uit Nederland. Daarnaast heeft iedereen nog een kerstpakket van de VN gehad: met o.a. een wereldontvanger, zilveren fotoalbum en wat snoep. De kaarzen kandelaars werden meteen ingezet voor het kerstdiner. En de blikjes mosterdsoep belandden in het kombuis.

Op Eerste Kerstdag was er voor de gehele bemanning een groot buffet bereid.
In het kombuis waren extra veel helpende handjes. Eerst was er voor iedereen
een aperitief in de ‘garage’, gevolgd door een warm en koud buffet. Ter afronding was er nog een toetjesbuffet. Iedereen heeft zichtbaar genoten van het heerlijke eten, dat door onze koks was bereid. Na afloop hebben we gezamenlijk een kerstfilm gekeken op het helidek.

Op 28 december 2005 liepen we de haven van Jebel Ali binnen, een stad die aan Dubai grenst. Meteen na binnenkomst bracht Minister van Defensie H.J. Kamp een bezoek aan ons schip. Na een rondleiding over het schip hield de minister een toespraak voor de gehele bemanning, waarin hij onze aanwezigheid en inzet prees. Vervolgens heeft hij nog met een aantal bemanningsleden een praatje gemaakt. ’s Avonds werd er in het ‘Caf’ door alle matrozen een ‘personagefeest’ gevierd. Iedereen had zijn uiterste best gedaan om zich zo spectaculair mogelijk te verkleden. En dat was gelukt! Cleopatra, BA, Ali Baba, Napoleon, Pipi Langkous, Peppi en Kokkie en nog vele anderen passeerden de revue. Dit havenbezoek gaf iedereen de gelegenheid om zich weer eens lekker te ontspannen. Je kunt hier naar een Wild waterpark, woestijnsafari’s, en uiteraard heel veel winkelen. Enorme winkelcentra met een overdaad aan luxe. Een winkelcentrum van 1,5 km lang, gebouwd in verschillende landenthema’s zoals China en Egypte. Een winkelcentrum met een heuse ski-piste. Je zult er je been maar breken…

dat gelooft toch niemand: in Dubai je been breken met skiën. Een groter contrast met Djibouti is bijna niet denkbaar. Van een van de armste landen ter wereld naar een land vol luxe en rijkdom.

Oud en Nieuw is door iedereen op een andere manier gevierd. Sommigen boekten een Hotel, anderen vierden feest in een nachtclub, en de pechvogels hadden de wacht…… Maar ook die hebben Oud en Nieuw gevierd. Op Nieuwjaarsdag hebben we met z’n allen een Black & White feest gehouden op het helidek en elkaar een gelukkig nieuwjaar toegewenst. Daarvoor is nog een delegatie van het schip op de Nieuwjaarsreceptie van de consul geweest. Op 4 januari2006 zijn we weer naar zee vertrokken om onze patrouilles wederom te hervatten en de geoefendheid wederom op te vijzelen. zoals gebruik van de brandslang,noodtransport van gewonden etc.

In het noordelijke deel van de Indische Oceaan zijn we regelmatig grote scholen dolfijnen tegengekomen, die met z’n allen om de boot heen dartelen. Altijd een spectaculaire vertoning. In het weekend verraste de Logistieke Dienst ons wederom met een heerlijk Grieks buffet. Dit hebben we met z’n allen op het helidek genuttigd en ’s avonds werd er wederom genoten van een film voorstelling op het helidek onder een heldere sterrenhemel. Op 11 en 13 januari 2006 heeft er een crosspoll met een Frans fregat plaatsgevonden, waarbij een aantal bemanningsleden van beide schepen de kans had om bij elkaar in de keuken te kijken. Natuurlijk zijn er de nodige kazen over en weer gegaan. En de Franse commandant is voorzien van een echte Amsterdamse stoel. Een uniek exemplaar, gemaakt door een aantal bemanningsleden, van oud pallethout. Deze stoel is met lichte lasten overgegaan naar het Franse schip. Met lichte lasten staan er zo’n 30 mensen op post om een lijn tussen beide schepen op spanning te houden. En ongeveer acht mensen trekken de lasten dan over. Met zo’n grote ploeg is het altijd weer lol!

Op zaterdag 14 januari 2006 hebben we een groot spuitvoetbaltoernooi gehouden. Er deden 15 teams mee die met een brandslang probeerden een grote bal in het doel bij de tegenstander te krijgen. Dit leverde een behoorlijke fanatieke strijd op. Een duidelijke winnaar was er helaas niet, omdat beide halve finales met gelijkspel eindigden. Maar hier werd niet lang over getreurd, want aansluitend op het toernooi was het tijd voor de BBQ. Even lekker met z’n allen op het helidek bijeen voor een hapje en een drankje. En nu is het alweer tijd voor de volgende haven: Manama in Bahrein. De tijd vliegt, want een derde van onze reis zit er dan alweer op, en de mid-term begint in zicht te komen…

Goede doelen van Hr. Ms. Amsterdam

Ons schip heeft voor deze reis 2 goede doelen gekozen, waarvoor gespaard gaat worden: Stichting Buiten Gewoon en Stichting Wereldasielen. Hieronder vindt u een korte uitleg van deze goede doelen.

Stichting Buiten Gewoon

Stichting ‘Buiten Gewoon’ is een initiatief van ouders met als doel het realiseren van een woon/werkboerderij voor mensen met een verstandelijke, lichamelijke of meervoudige handicap. In het mooie Brabantse plaatsje Berlicum wordt een woning gebouwd in de vorm van een traditionele boerenhoeve. Deze biedt ruimte aan tien jongeren van 16 tot 25 jaar. De woongroep is gevarieerd in samenstelling. Zowel jongens als meisjes, ieder met hun eigen mogelijkheden/beperkingen. Ze delen met elkaar, dat buiten de stad wonen en werken de beste oplossing voor ze is. En dat ze 24 uur per dag zorg nodig hebben met veel aandacht voor vaste patronen én begeleiding die altijd dicht bij ze in de buurt is

Adres: Stichting Buiten Gewoon
Zr. Van Orthenpoort 29
5211 ND ’s-Hertogenbosch
Tel. 073-5217155
Internet: www.buitengewoon.org

Stichting WereldAsielen

Stichting WereldAsielen geeft mensen, die voor zwerfdieren in het buitenland zorgen een steuntje in de rug. Dierenvrienden, die hun uiterste best doen voor in nood verkerende honden, katten, vogels, ezels etc. Ze beginnen een eenvoudige dierenopvang om te redden wat er nog te redden valt. Vaak in een omgeving die door armoede, natuurgeweld, desinteresse of oorlog wordt geteisterd. Deze mensen hebben het vaak niet makkelijk. Maar ze vinden het hun plicht om deze weerloze zwerfdieren onderdak te bieden en liefdevol te verzorgen. Met meestal primitieve middelen lukt het ze toch om de vaak ten dode opgeschreven dieren weer een toekomst te geven. Veel van deze kleinschalige projecten krijgen geen enkele steun, daarom maakt WereldAsielen zich sterk voor deze opvangcentra.

Adres:

Stichting WereldAsielen
Postbus 1408
3500 BK Utrecht
Tel. 06-10697921
Internet: www.wereldasielen.nl